Kapitano Kirk Mortigas Esperanton

Romano Forlasita

Mi haltas laboron je la romano dum NaNoWriMo. Kiel mi jam decidis antaŭ jaroj, verki manuskripton por tiu konkurso ne plu valoras al mi. Vere, verki fikcio ne plu valoras al mi. Ĝi estas preskaŭ idiota por mi. Kial? Unue mi ne havas talenton kiel verkiston. Estas malĝoje diri tion, sed tio veras. Antaŭ multaj jaroj mi trovis ci tiun veron, sed mi daŭre klopodos verki miajn fuŝajn romanojn. Kia stultulo! Iam mi eĉ haltis ĉian fikcian verkon dum pli da jardeko.

Nun denove mi trovas ke mi perdas mian tempon verki fikcion. Certe, mi povas skribi manuskriptojn, eĉ multaj. Sed por kion fari? Ĉu longe labori por krei fuŝverkon? Ne. Mi ne havas tempon malŝpari je fuŝaĵoj. Do mi publike kaj do definitve haltas mian fuŝliteraturon. NaNoWriMo supervivos sen mi.

Mia romano estas fekaĵo

Estas vere: mia Nanoromano fekas. Ege. Ĝi estas tute stupida. Kaj plie ĝi ne estas skribita esperante. Mi volas fari tiel, sed tro malfacilas verki ege rapide. Ne gravas. Devas mi klopodi la fekverkon. Verkisto verkas. Eĉ se verko similas al hundofeko.

Verkado Ekflugas

La evento kiun mi atendas la tutan jaron fine alvenas: Nanowrimo! La titolo de mia nunjara romano estas The Tigerfish Mutiny. Temas pri aventuro en submarŝipo dum la Dua Mondmilito. Malfeliĉe, ĝi ne estas en Esperanto. Mi ja havas ekkomenciĝitan romanon en la internacio lingvo kaj mi daŭre laboros pri ĝi post la finiĝo de Nano.

Mi nur havas 3.200 vortojn ĝis nun, do devas malfermi mian blogon por verki mian venontan mastroverkon.